celikci
New member
Nasıl insan zihniO gizli süreçler Düşünceleri, günlük eylemlerin dayandığı şeyleri yönetirler. İçinde Önyargılar kitabı (Godot), yazar Ricardo Romero Bunları keşfedin Bilişsel mekanizmalar. Onay yanlılığı, kompozisyonun yanlışlığı, seçimin paradoksu ve gruplama yanılsaması, beynin uygulandığı tüm süreçler ve gerçekliğin görüldüğü gözlük olarak işlev görür.
O sandalye çok rahat Kendi kararınızla satın aldınız mı? Elbette? Ve ortağı, ne kadar özerklik inşa ediyordu? Kaynaklanan kavramlar kavramının Sosyal Psikolojibu kitap bir davettir Zihnin labirentlerine dalın.
Diyalogda VivaRomero kritik ve eğlenceli bakışlarını bu süreçlere gösteriyor, ancak GörünmezSüpermarkette satın alma veya kişisel bir kimliğin inşası gibi farklı seçimleri belirlerler. Arasındaki Haçtan Sosyal psikoloji, felsefe ve pop kültürü – Bowie, Stalker veya Sosyal Ağlardan bahsetmekle – Kitap öneriyor Rahatsız edici bir egzersiz egzersizi: Durun, şüphe duy, otomatizmlere uymayın ve kendimize kim olduğumuza devam etmemizi söylediğimiz hikayeleri keşfedin.
– Bilişsel uyumsuzluk nedir ve neden bir fırsat olarak düşünülebilir?
– Temel olarak, en sevdiğim filmlerden birinin karakterlerinden birini yorumlamak (Stalker, artık yazar mı yoksa öğretmen mi olduğunu hatırlamıyorum), bunun vicdanımızın dünyaya sürtünmesi olduğunu söyleyebiliriz: dünya, inançlarımızı ve inançlarımızı, deneyimlerimizi ve bilgimizi, en çok şey olmayanlardan bizi tanımlayanlara koyar. Bilişsel uyumsuzluk, sürtünmenin bizi gönderdiği çelişkilerin algısıdır. Aynı inanmaya veya düşünmeye devam etmek için fikirleri karşılayabilir, sıkabilir, tahrif edebiliriz. Bunu her zaman yapıyoruz. Ancak, zihinlerini değiştirirsek ne olacağını öğrenmeye çalışabiliriz, eğer kendimize başka bir şey düşünmemize izin verirsek, başka bir yerden, her yerde bulunan hesabımızı (samimi veya sosyal olun) krize koyar. En ilginç sanatçılar bunu her zaman yaparlar. Bowie güzel bir örnektir. Doksanların Bowie, seksenlerin Bowie'sini düşündü, ona sabır ve tuhaflıkla bakma şekli …
Aynı inanmaya veya düşünmeye devam etmek için fikirleri karşılayabilir, sıkabilir, tahrif edebiliriz.
– Neden utangaçlıktan mükemmele bir adım olduğunu söylüyorsunuz?
– Öyle düşünmüyorum. Ama bence hem utangaçlık hem de gururun benlik farkındalığının vahşeti ile ilgilidir: çok fazla düşünmek ve başkalarının bize dikkat etme şekline çok fazla dikkat etmek.
Arjantinli yazar ve editör Ricardo Romero, San Telmo mahallesindeki evinde. Fotoğraf: Mariana Nedelcu.
– Bu yapay empatik kabarcıklarda yaşamak ne anlama geliyor?
– Yeni değil, ancak sosyal ağlar bu serapları katlanarak geliştirdi. Uygulamaların algoritmaları bizi tekrar tekrar, hepimizin az ya da çok benzer olduğunu düşündüğümüz bir çıkmaza götürür, az ya da çok aynı şeyleri tüketiriz, az ya da çok aynı aversiyonlara sahibiz. Ve orada olmayı seviyoruz. Kodlanmış bir aidiyet olan kültürel bir göz kırpmasını tanımladığımızda kendimizi tebrik etmek, hatta kendimizi tebrik etmek. Kendilerini bizim gibi düşünen, hisseden veya ifade edenlerle karşılaşmanın mutlaka kötü olduğunu söylemiyorum, bir topluluk oluşturuyor. Sorun şu ki, bazen Mirage o kadar mükemmel hale geliyor ki, tanımadığımız bir senaryo ile yüzleşmek için rahatsızlıktan, rahatsızlıktan, belirsizlikten kurtuluyoruz.
– Neden onay yanlılığının bizi öngörülebilir kıldığını söylüyorsunuz?
– Önceki soru ile aynı bilişsel uyumsuzlukla ilgilidir: eğer sadece ne düşündüğümüzü doğrulamaya çalışırsak, düşüncemiz geçmişte demirlenir. Biz öncesi biziz. İstatistiklerin ortak mezarına gömülmeye hazırız.
– Ankraj etkisi nasıl açıklanabilir? Kitapta konuştuğunuz süpermarketteki indirim örneğini detaylandırabilir misiniz?
– Bu, pazarlama veya reklamcılık alanında daha iyi birine sormanız gerekir. Süpermarkete istedikleri güne gitmem için tam olarak ne söyleyeceklerini biliyorlar, karar verdikleri tekliflere bakıyorum ve o hafta seçtikleri birayı satın alıyorum. Bu genellikle zengindir, bu arada şikayet etmeyeceğim. Anahtar, sadece tüketmemi istediklerini tüketmeyi başaramamaları. Zafer, beni sürükleyen çapa önceki: bunu düşünmediğimde bile tüketmeyi başardılar.
– Mevcut önyargılar şimdiki zamanın bir fenomeni mi yoksa daha önce var mı?
– Soru merak ediyor. Haberler ve şimdiki karışmış … Hayır, bunun şimdi bir şey olduğunu sanmıyorum. Belki de daha belirgin hale gelen şey, ankraj etkisinin akım önyargısı ile nasıl bastırıldığıdır. Bize söyledikleri ilk şey düşüncemizi ve kararımızı etkiliyor, aynı zamanda ikincisi de bizi kaçınılmaz hale getiriyor. Haberlerin, aciliyetin mantığıdır. “Primicia … son an.” Birincisi de sonuncusu. Daldırma, saptırma için yer yok, başka bir şey hakkında konuşmaya başlamadan önce karar vermeliyiz.
Arjantinli yazar ve editör Ricardo Romero, San Telmo mahallesindeki evinde. Fotoğraf: Mariana Nedelcu.
– Bize Zeigarnik etkisi hakkında ne söyleyebilirsiniz? Bu etki için attığımız adımlarla dünyayı dolaşabileceğimizi düşünmek çok ilginç.
– Diyelim ki nöron ekonomisinin bir parçası. Bitmemiş şeyleri, bitirdiğimizden daha iyi hatırlıyor olsak iyi olur. Yapıyorum ve unutuyorum. O kadar çok kez yapıyorum ki aynı zamanda bile unutuyorum. Ve sonra bunu yapıp yapmadığımı görmek zorundayım … Dünyaya dönüş her zaman mutfaktan toplu işin önünde bitiyor.
– Günlük yaşamlarımızda bu işaretleri bilmek ve anlamak için yararlı olan nedir?
– Bence daha iyi düşünmemize yardımcı olur, bu da daha iddialı olmak anlamına gelmez. Şüphe ile yaşamayı öğrenin, acil cevaplardan kaçının, Google'a, bulaşıkları yıkarken adın iki veya üç gün sonra akla gelip gelmediğini görmek için adını hatırlamadığımız seksen bir filmde yozlaşmış bir polis yapan aktöre ne olarak adlandırılan şeyleri sormak için bir süre bırakın. Öte yandan, bunu gerçekten düşünüyor muyum? Ve her şeyden önce, bunu gerçekten ve bu şekilde düşünmek ister miyim? Bir anlatıcı olarak, en önemli şey, anlatılan şeyin doğal anlatım yolunu bulmasıdır. Çünkü bu noktada ısrar etmek istiyorum: Kendimizi ifade etme şeklimiz her zaman politiktir.
Ricardo Romero Basic
Arjantinli yazar ve editör Ricardo Romero, San Telmo mahallesindeki evinde. Fotoğraf: Mariana Nedelcu.
O sandalye çok rahat Kendi kararınızla satın aldınız mı? Elbette? Ve ortağı, ne kadar özerklik inşa ediyordu? Kaynaklanan kavramlar kavramının Sosyal Psikolojibu kitap bir davettir Zihnin labirentlerine dalın.
Diyalogda VivaRomero kritik ve eğlenceli bakışlarını bu süreçlere gösteriyor, ancak GörünmezSüpermarkette satın alma veya kişisel bir kimliğin inşası gibi farklı seçimleri belirlerler. Arasındaki Haçtan Sosyal psikoloji, felsefe ve pop kültürü – Bowie, Stalker veya Sosyal Ağlardan bahsetmekle – Kitap öneriyor Rahatsız edici bir egzersiz egzersizi: Durun, şüphe duy, otomatizmlere uymayın ve kendimize kim olduğumuza devam etmemizi söylediğimiz hikayeleri keşfedin.
– Bilişsel uyumsuzluk nedir ve neden bir fırsat olarak düşünülebilir?
– Temel olarak, en sevdiğim filmlerden birinin karakterlerinden birini yorumlamak (Stalker, artık yazar mı yoksa öğretmen mi olduğunu hatırlamıyorum), bunun vicdanımızın dünyaya sürtünmesi olduğunu söyleyebiliriz: dünya, inançlarımızı ve inançlarımızı, deneyimlerimizi ve bilgimizi, en çok şey olmayanlardan bizi tanımlayanlara koyar. Bilişsel uyumsuzluk, sürtünmenin bizi gönderdiği çelişkilerin algısıdır. Aynı inanmaya veya düşünmeye devam etmek için fikirleri karşılayabilir, sıkabilir, tahrif edebiliriz. Bunu her zaman yapıyoruz. Ancak, zihinlerini değiştirirsek ne olacağını öğrenmeye çalışabiliriz, eğer kendimize başka bir şey düşünmemize izin verirsek, başka bir yerden, her yerde bulunan hesabımızı (samimi veya sosyal olun) krize koyar. En ilginç sanatçılar bunu her zaman yaparlar. Bowie güzel bir örnektir. Doksanların Bowie, seksenlerin Bowie'sini düşündü, ona sabır ve tuhaflıkla bakma şekli …
Aynı inanmaya veya düşünmeye devam etmek için fikirleri karşılayabilir, sıkabilir, tahrif edebiliriz.
– Neden utangaçlıktan mükemmele bir adım olduğunu söylüyorsunuz?
– Öyle düşünmüyorum. Ama bence hem utangaçlık hem de gururun benlik farkındalığının vahşeti ile ilgilidir: çok fazla düşünmek ve başkalarının bize dikkat etme şekline çok fazla dikkat etmek.
Arjantinli yazar ve editör Ricardo Romero, San Telmo mahallesindeki evinde. Fotoğraf: Mariana Nedelcu.
– Bu yapay empatik kabarcıklarda yaşamak ne anlama geliyor?
– Yeni değil, ancak sosyal ağlar bu serapları katlanarak geliştirdi. Uygulamaların algoritmaları bizi tekrar tekrar, hepimizin az ya da çok benzer olduğunu düşündüğümüz bir çıkmaza götürür, az ya da çok aynı şeyleri tüketiriz, az ya da çok aynı aversiyonlara sahibiz. Ve orada olmayı seviyoruz. Kodlanmış bir aidiyet olan kültürel bir göz kırpmasını tanımladığımızda kendimizi tebrik etmek, hatta kendimizi tebrik etmek. Kendilerini bizim gibi düşünen, hisseden veya ifade edenlerle karşılaşmanın mutlaka kötü olduğunu söylemiyorum, bir topluluk oluşturuyor. Sorun şu ki, bazen Mirage o kadar mükemmel hale geliyor ki, tanımadığımız bir senaryo ile yüzleşmek için rahatsızlıktan, rahatsızlıktan, belirsizlikten kurtuluyoruz.
– Neden onay yanlılığının bizi öngörülebilir kıldığını söylüyorsunuz?
– Önceki soru ile aynı bilişsel uyumsuzlukla ilgilidir: eğer sadece ne düşündüğümüzü doğrulamaya çalışırsak, düşüncemiz geçmişte demirlenir. Biz öncesi biziz. İstatistiklerin ortak mezarına gömülmeye hazırız.
– Ankraj etkisi nasıl açıklanabilir? Kitapta konuştuğunuz süpermarketteki indirim örneğini detaylandırabilir misiniz?
– Bu, pazarlama veya reklamcılık alanında daha iyi birine sormanız gerekir. Süpermarkete istedikleri güne gitmem için tam olarak ne söyleyeceklerini biliyorlar, karar verdikleri tekliflere bakıyorum ve o hafta seçtikleri birayı satın alıyorum. Bu genellikle zengindir, bu arada şikayet etmeyeceğim. Anahtar, sadece tüketmemi istediklerini tüketmeyi başaramamaları. Zafer, beni sürükleyen çapa önceki: bunu düşünmediğimde bile tüketmeyi başardılar.
– Mevcut önyargılar şimdiki zamanın bir fenomeni mi yoksa daha önce var mı?
– Soru merak ediyor. Haberler ve şimdiki karışmış … Hayır, bunun şimdi bir şey olduğunu sanmıyorum. Belki de daha belirgin hale gelen şey, ankraj etkisinin akım önyargısı ile nasıl bastırıldığıdır. Bize söyledikleri ilk şey düşüncemizi ve kararımızı etkiliyor, aynı zamanda ikincisi de bizi kaçınılmaz hale getiriyor. Haberlerin, aciliyetin mantığıdır. “Primicia … son an.” Birincisi de sonuncusu. Daldırma, saptırma için yer yok, başka bir şey hakkında konuşmaya başlamadan önce karar vermeliyiz.
– Bize Zeigarnik etkisi hakkında ne söyleyebilirsiniz? Bu etki için attığımız adımlarla dünyayı dolaşabileceğimizi düşünmek çok ilginç.
– Diyelim ki nöron ekonomisinin bir parçası. Bitmemiş şeyleri, bitirdiğimizden daha iyi hatırlıyor olsak iyi olur. Yapıyorum ve unutuyorum. O kadar çok kez yapıyorum ki aynı zamanda bile unutuyorum. Ve sonra bunu yapıp yapmadığımı görmek zorundayım … Dünyaya dönüş her zaman mutfaktan toplu işin önünde bitiyor.
– Günlük yaşamlarımızda bu işaretleri bilmek ve anlamak için yararlı olan nedir?
– Bence daha iyi düşünmemize yardımcı olur, bu da daha iddialı olmak anlamına gelmez. Şüphe ile yaşamayı öğrenin, acil cevaplardan kaçının, Google'a, bulaşıkları yıkarken adın iki veya üç gün sonra akla gelip gelmediğini görmek için adını hatırlamadığımız seksen bir filmde yozlaşmış bir polis yapan aktöre ne olarak adlandırılan şeyleri sormak için bir süre bırakın. Öte yandan, bunu gerçekten düşünüyor muyum? Ve her şeyden önce, bunu gerçekten ve bu şekilde düşünmek ister miyim? Bir anlatıcı olarak, en önemli şey, anlatılan şeyin doğal anlatım yolunu bulmasıdır. Çünkü bu noktada ısrar etmek istiyorum: Kendimizi ifade etme şeklimiz her zaman politiktir.
Ricardo Romero Basic
- 1976 yılında Paraná, Entre Ríos'ta doğdu ve Córdoba Ulusal Üniversitesi'nden modern mektuplarla mezun oldu.
- 2002'den beri Buenos Aires şehrinde yaşıyor.
- O romanların yazarı Hiçbir parçası, Rasputín Sendromu, Dünyanın Sonu Dansçıları, Yağmur Köpekleri, Ölülerin Dalağı, Roque Rey Tarihi, Başkan Başkanı, Konsiyerj ve Sonsuzluk Ve Büyük rip.